Ballonnetje oplaten
In de politiek zijn ze hier ook niet vies van wat ballonnetjes oplaten. Gewoon, een belachelijk idee roepen en zien wat er gebeurd. Weinig protest? Dan gaan we dat er doorheen drukken zonder dat de gevolgen duidelijk overdacht zijn.
Ik denk dat dit gewoon een wereldwijd fenomeen is. Een van de ministers hier wil niet de boeken in gaan met een kwartje dat naar hem vernoemd is, rekening rijden, iets met huizenprijzen, bezuinigingen of wat anders.
Waarschijnlijk heeft de beste man het er al wekenlang met zijn vrouw over gehad. Hoe zou hij nu zijn naam de geschiedenisboeken in kunnen laten gaan? Eerlijk is eerlijk, de geschiedenis van NZ gaat nog niet zo heel ver terug . Er is dus nog meer dan genoeg ruimte om de boeken met feiten en fabels wat dikker te maken. Het moest wel iets pakkends zijn, iets populairs, iets waar het liefst ook nog geld mee te verdienen zou vallen. Veel geld dus, dat de economie terug ingepompt kan worden.
Ik bedenk me dan, dat die twee mensen er wekenlang over nagedacht hebben, discussie hebben gevoerd, voors en tegens op een rijtje hebben gezet en toen iets van een top drie hebben samengesteld. Dit alles natuurlijk in het diepste geheim, want stel je voor als een vijandelijke collega er ineens met de prijs vandoor zou gaan. En met al die afluisterschandalen hier zullen ze er met elkaar in geheimtaal over gesproken hebben. Geen sms, geen email, tenzij volledig versleuteld. Een politicus is altijd met Belangrijke Zaken bezig en zal dus eigenlijk altijd per definitie afgeluisterd kunnen worden.
Maar uiteindelijk zijn ze er dan toch over uit: Het Plan. Wel met een beetje aandringen van de vrouw, want zij vond dat dit het beste idee was. Ze had er toch al een hekel aan en als je dan de macht hebt om dingen te veranderen, kun je maar beter beginnen met de dingen die jezelf het meest irriteren, toch? Hij had vast nog even getwijfeld, maar als goede ministersvrouw had ze geweten hoe ze zijn twijfels moest wegnemen.
En nu was dan het moment daar. Met bibberende knieën werd het proefballonnetje opgelaten. Wat dacht NZ ervan om een andere vlag te nemen? Niet meer met dat blauw wat ontzettend veel op de Australische vlag lijkt, maar iets met een eigen identiteit.
Dit was dus een serieus artikel in de krant. Ik heb niet echt veel reacties gelezen op dit bericht, wat twee dingen kan betekenen: of de kiwi's kan het niet schelen, of ze weten niet hoe ze een reactie op een nieuwsbericht moeten plaatsen.
Er waren wel meteen een paar enthousiasten die aan de slag zijn gegaan om een ontwerp te maken. Dit is natuurlijk een uitgelezen kans om wereldberoemd te worden! Hoe vaak krijg je als artiest de kans om het wezen van een land in zijn essentie in een vlag samen te vatten?
Leuk, met zo'n uitgestorven moa, een kiwi met een Opossum (buidelrat) val, bergen, vulkanen, een pie (hartige taart met vooral veel vlees) en wat leuke versiering. En oh ja: noo zillun ( op zij Nederlands Nih zihllon en dan alles met je tanden op elkaar zonder je lippen te bewegen) is hoe kiwi's Nieuw-Zeeland uitspreken en staat ook op het ontwerp. Helemaal goed toch? Jammer dat we hier geen recht hebben om te stemmen, anders was ik er zeker voor gegaan!
Over Marja Captijn
Mijn naam is Marja Captijn. Van 2005-2007 hebben we in NZ gewoond vanwege het werk van mijn man.
Het was een standaard verhaal, zoals je in elk boekje tegenkomt: geplande reis van ruim 20 maanden, met twee kinderen en 5 koffers heen, met drie kinderen en zes koffers terug, daarna heimwee, heimwee en heimwee. En dan weer zien te aarden in Nederland. Dat was erg lasting voor ons, zelfs na een jaar of twee.
Maar om dan weer terug te gaan om te ontdekken of het echt zo leuk was in NIeuw-Zeeland? Het heeft ons 5 jaar gekost, maar nu wonen we er dan eindelijk weer! Met onze 4 kinderen inmiddels (!), 2 meiden en 2 jongens, maken we de buurt van Blenheim onveilig.
Omgeven door de wijngaarden, de sounds op 25 minuten afstand en de Wither Hills in mijn achtertuin probeer ik opnieuw mijn draai te vinden. En ik kan je zeggen; aan de omgeving en het weer zal het niet liggen! Neem een kijkje in mijn leven en geniet mee van mijn visie op the kiwi way of Dutch life!
