Terug naar huis
Het is weer 4 maanden geleden dat ik ontslag nam, de caravan aankoppelde en dat we de ferry naar het Zuidereiland pakten. Het was de bedoeling om zoveel mogelijk te zien en uiteindelijk een mooie plek te vinden om een huis te gaan bouwen. We hebben 6700 km gereden, dat we erg veel gezien hebben moge duidelijk zijn. Het is natuurlijk leuk dat we tegenwoordig de hele wereld online kunnen opzoeken, maar om het met eigen ogen te zien daar kan niets tegenop. We zijn expres in de winter gegaan zodat we konden voelen of het echt zo koud was als ze zeiden. Dit is natuurlijk voor iedereen verschillend maar na 1,5 jaar Papamoa waren wij vergeten wat winter is. Toch is het fantastisch om de besneeuwde bergtoppen te zien en na een heldere koude nacht dan weet je dat het weer een strak blauwe dag wordt de volgende dag.
We hebben hidden secrets als Karamea bezocht en hebben serieus over stukken (betaalbaar) land gelopen om te zien of het geschikt was voor onze plannen. Toch moeten wij ook reken houden met onze kinderen, die vinden het leuk om een tijdje in 'the middle of nowhere' te wonen, maar niet voor altijd. Dit was een van de redenen dat we in Richmond-Nelson belanden, net als Papamoa veel zon uren en toch alles wat je nodig hebt en lekker dicht bij de natuur. De kinderen vonden het hier fantastisch op school en de voetbal, maar wij waren nog niet overtuigd om hier te vestigen. Het is ook zo dat ze op hier wat relaxter zijn als in de steden op het Noordereiland, als je een e-mail stuurt krijg je als je geluk hebt een berichtje terug. Je moet het in Nieuw Zeeland echt van ons kent ons hebben en als je weer opnieuw begint maakt het niet makkelijker. We hadden toch een aardig netwerk en vriendenkring opgebouwd de afgelopen 1,5 jaar in Papamoa. Daarnaast zijn wij Nederlanders en in een stad als Tauranga vinden wij het wel meevallen met de drukte. Maar over het algemeen geldt dat je in Nieuw Zeeland beter kunt bellen of langs gaan om iets te regelen. Nu ik dit schrijf vind ik dit ook beter zo, digitale middelen zijn handig maar normaal contact tussen mensen is altijd veel beter.
Op een gegeven moment heb ik de knoop doorgehakt en heb besloten dat we terug naar Papamoa gaan. Dit keer parkeren we de caravan op de oprit en gaan we lekker comfortabel in een huis vertoeven. We hebben een mooi nieuw huis gevonden en ik kan weer bij mijn oude werkgever terecht.
We zijn nog lang niet klaar met reizen, maar Papamoa is toch wel een hele lekkere thuisbasis. Eerst maar eens kijken hoe het gaat met de huizenprijzen, rente en financiële situatie in de wereld voordat we daadwerkelijk onze zelfvoorzienende plannen gaan uitvoeren. We hebben de afgelopen tijd in ieder geval de kinderen en onszelf laten zien dat het ook anders kan en dat je geen vermogens hoeft te betalen om wat van de wereld te kunnen zien. We hebben erg veel leuke mensen ontmoet tijdens onze reis en kan zeggen dat ik zonder vier maanden te werken veel rijker geworden ben.
Toen ik van de week met mijn zoontje naar het strand liep toen voelde ik weer dat dit de 'place to be' is. Wel grappig dat als we vroeger op vakantie waren geweest en we reden op de A6, we zaten te wachten tot we de poldertoren in Emmeloord zagen. Nu doen we een wedstrijdje wie het eerste de Mount (Maunganui) ziet.
Over Gerben
Voor ons is Nieuw-Zeeland het land waar we heen zijn geëmigreerd, puur op intuïtie! Sommige mensen verklaarden ons voor gek, omdat we hier nog nooit waren geweest. Het is natuurlijk niet makkelijk om voor langere tijd in Nieuw-Zeeland te verblijven, want je hebt een visum nodig.
Gelukkig heb ik een technische opleiding en werkervaring die ik hier ook kan gebruiken. Ik moest een job-offer hebben om in aanmerking voor een visum te komen. Ik ben gewoon in de zomervakantie (2016) gegaan, zodat ik mijn baan niet op hoefde te zeggen. Gelukkig wist mijn werkgever wel van onze plannen af en hebben mij ook geholpen met een werkgeversverklaring. Met een Nieuw-Zeelandse werkgever heb ik in Nederland al een skype-gesprek gehad en we hadden daar allebei een goed gevoel bij. Dit gevoel werd in ons persoonlijk gesprek bevestigd en ik heb gelijk een vast contract gekregen, waardoor wij een werkvisum voor drie jaar hebben gekregen. Als ik hier een jaar werk dan komen we in aanmerking voor een permanent visum. Mijn vrouw en kinderen liften mee op mijn visum en hebben een eigen visum voor de zelfde periode.
In september 2016 zijn we met de hele familie naar Papamoa Beach vertrokken. De lente moest toen nog beginnen en inmiddels is het hier hartje zomer. We hebben nu eindelijk het gevoel dat het jaar lekker lang heeft geduurd en genieten dagelijks van de zon, zee, strand en de mooie natuur.
