Video huren of Netflix, contant of digitaal?
Wat leuk is aan Nieuw-Zeeland, is dat je hier gewoon nog een dvd kunt huren bij de videotheek. Je hebt hier ook overal bank- en postkantoren en veel lokale winkels. Bij de supermarkt kan je kiezen: bij de kassa afrekenen of met behulp van een computer afrekenen en alles zelf scannen. Het nadeel van de computer is dat als iedereen hier gebruik van maakt, de caissières hun baan verliezen. Na het afrekenen zijn er overigens genoeg mensen die de winkelwagen niet terugbrengen en op de parkeerplaats laten staan. Hier zijn jongens voor die ze verzamelen en terugbrengen naar de stallingen. Je kan dus zeggen dat als je de betaalcomputer gebruikt, iemand zijn baan verliest. En dat als je de winkelwagen op de parkeerplaats laat staan, je een baan creëert.
Nieuw-Zeeland is wel een land dat als eerste getest werd met digitale betaalmogelijkheden. Maar ik zie dat je hier nog ouderwetse dienstverlening krijgt, dat wil zeggen dat je nog gewoon persoonlijk contact hebt. Zo kan je meestal ook beter even bellen dan een e-mail sturen om iets voor elkaar te krijgen.
Ik besef nu ook dat we veel te ver zijn doorgedraaid met het digitaliseren. Als je tegenwoordig een bedrijf opbelt, dan kan de persoon aan de andere kant van de lijn je alleen nog zeggen dat je even naar de website moet gaan met je vraag of klacht.
De computer vertelt ons wat te doen en alles (maar dan ook álles) wordt online ingevoerd. Eerlijk is eerlijk: wel lekker makkelijk, maar toch zorgelijk. Want zonder internetverbinding en zonder computer heb je niets. We hebben de laatste tijd in Nederland goed kunnen zien hoe gevoelig het ligt als we alle digitale vrijheid vrijwillig in handen geven van grote concerns als Facebook en/of de overheid. Als iemand een camera ophangt in een kleedkamer bij de hockey staat, dan iedereen op de achterste poten. Maar als we een app downloaden die toegang geeft tot onze camera’s en documenten, dan is het geen probleem. Denken we wat we zelf denken of is ons wereldbeeld beïnvloed door onze tijdlijnen? Gelukkig heeft Nederland laten zien dat we dit in werkelijkheid niet accepteren met het referendum.
Hier in Nieuw-Zeeland zijn de meeste mensen voor de digitale gemakken, maar is het makkelijker om los te komen van de digitale systemen en alles gewoon persoonlijk te regelen. Vooral de oudere generatie heeft hier behoefte aan. Ik denk dat mijn generatie inziet dat we een paar stappen terug moeten doen en niet te ver moeten doorslaan.
De jeugd in Nieuw-Zeeland maakt ook gebruik van Snapchat, Instagram en degelijke, en veel van hen kan het niet schelen dat de locatievoorziening aanstaat. Als je niets te verbergen hebt, dan heb je niets te vrezen. Ik mis de tijd dat niemand wist waar je was en dat je moest vertellen wat je allemaal uitgevreten had. Het valt me op dat veel Nieuw-Zeelandse jongeren heel erg lang 'jeugd' zijn. Je mag langer jong zijn. Je hoeft niet meer zo jong te kiezen wat je wilt worden op school bijvoorbeeld.
Ik ben er voorstander van dat er robots gebruikt worden om zwaar lichamelijk werk over te nemen. Maar om nu te zeggen dat iedereen maar een basissalaris van de overheid moet krijgen, omdat robots ons werk overnemen is ook niet de oplossing. Dit heet gewoon communisme, zo werkte het in het oosten ook niet zo lang geleden. Iedereen die zijn centjes van de staat krijgt, heeft ook geen kritiek.
Het is gewoon simpel, iemand die harder werkt heeft uiteindelijk een mooier huis. De arts die een kind beter maakt, krijgt de beste fles wijn en rijdt in een grotere auto. Maar het moet niet zo zijn dat de hele wereld krom ligt voor een paar zelfzuchtige geldwolven, terwijl er genoeg is om alle problemen op te lossen.
De overheden zorgen ervoor dat de rijken rijker worden en de armen armer. Er is voldoende voor iedereen, als je niet kunt werken dan kan er gewoon voor je gezorgd worden en niemand die daar wakker van ligt.
Er wordt nu ook van bovenaf geregeld dat de rijkere mensen grote verliezen gaan lijden. Als je nul procent rente op je spaarrekening krijgt, dan ga je een andere manier zoeken om je vermogen groter te maken. De laatste tijd is de Bitcoin opgehemeld en opgedreven, en velen zijn hier ingedoken, ook mensen die geen geld hebben en er met leningen in zijn gegaan. Nu de Bitcoin naar beneden gedoken is, zijn veel van deze nieuwe investeerders erg veel geld kwijt. Als straks de andere bubbel knapt (die van het gewone geld), dan zit er maar een ding op voor de banken en dat is de pensioenen en spaarrekeningen leegtrekken. Het komt er dus op neer dat de top uiteindelijk de laag eronder ook te pakken neemt.
Het is niet zo dat iedereen die rijk is dit oneerlijk verdiend heeft, maar de vraag blijft wel hoelang je moet doorgaan met geld verdienen. Want van al het geld dat we verdienen, gaan heel wat munten rechtstreeks door naar mannen in pakken die er geen nuttige dingen mee doen (de huidige situatie in de wereld is een goed voorbeeld).
Als je een mooi huis hebt met zonnepanelen en watervoorziening, een auto, een groentetuin, een paar beestjes, een computer, en laat zeggen een paar ton op de bank en een huisje aan het strand, waarom moet je dan meer verdienen ten koste van anderen? Elke cent die je verdient, staat immers gelijk aan schuld aan de andere kant.
Genoeg is een ruim begrip, dat bepaal jezelf. En hier ligt gelijk het probleem, maar ook de oplossing. In Nieuw-Zeeland zijn er genoeg mensen die stoppen met werken, als het geld op is dan kun je altijd nog gaan werken tot je zeventigste.
Over Gerben
Voor ons is Nieuw-Zeeland het land waar we heen zijn geëmigreerd, puur op intuïtie! Sommige mensen verklaarden ons voor gek, omdat we hier nog nooit waren geweest. Het is natuurlijk niet makkelijk om voor langere tijd in Nieuw-Zeeland te verblijven, want je hebt een visum nodig.
Gelukkig heb ik een technische opleiding en werkervaring die ik hier ook kan gebruiken. Ik moest een job-offer hebben om in aanmerking voor een visum te komen. Ik ben gewoon in de zomervakantie (2016) gegaan, zodat ik mijn baan niet op hoefde te zeggen. Gelukkig wist mijn werkgever wel van onze plannen af en hebben mij ook geholpen met een werkgeversverklaring. Met een Nieuw-Zeelandse werkgever heb ik in Nederland al een skype-gesprek gehad en we hadden daar allebei een goed gevoel bij. Dit gevoel werd in ons persoonlijk gesprek bevestigd en ik heb gelijk een vast contract gekregen, waardoor wij een werkvisum voor drie jaar hebben gekregen. Als ik hier een jaar werk dan komen we in aanmerking voor een permanent visum. Mijn vrouw en kinderen liften mee op mijn visum en hebben een eigen visum voor de zelfde periode.
In september 2016 zijn we met de hele familie naar Papamoa Beach vertrokken. De lente moest toen nog beginnen en inmiddels is het hier hartje zomer. We hebben nu eindelijk het gevoel dat het jaar lekker lang heeft geduurd en genieten dagelijks van de zon, zee, strand en de mooie natuur.
