Voor het geval dat...
In Nieuw-Zeeland zijn er regelmatig oefeningen op school, net als in Nederland. Wat moet je doen als er brand uitbreekt? Waar ontmoet je elkaar dan? Alles wordt duidelijk uitgelegd en een paar keer geoefend. Ook het scenario aardbeving: drop, cover and hold. Allemaal heel nuttig, want je weet het maar nooit. Je oefent ten slotte voor het geval dat, ook al is die kans nog zo klein.
Maar deze week hebben de kinderen een oefening gedaan waarvan ik toch even achter mijn oren moest krabben. Het onderwerp? Wat te doen als er een malloot de school binnenkomt en kwade plannen heeft. Kijk, en dat oefenen ze in Nederland dus niet hè!
Maar ik ben de beroerdste niet, dus ik zal mijn kennis met jullie delen. Eerst gaat het alarm af en dan weet je dat er stront aan de knikker is. De juf trekt meteen alle gordijnen in het lokaal dicht, doet de deur van het lokaal op slot en alle leerlingen moeten in een hoekje gaan zitten dat niet zichtbaar is vanuit de gang. Ze moeten muisjesstil zijn. De malloot met kwade plannen denkt dan: de school is zeker uit want ik zie geen kindjes, en gaat weer weg. Iedereen is weer blij en kan weer naar de wc om te plassen. De gordijnen gaan open en er mogen weer leuke liedjes gezongen worden. Wa-ter-dicht plan zeg ik je. Ik snap niet dat ze dit niet in Blenheim hebben, of in Nederland.
Ikzelf heb ergens toch wel een paar kleine kanttekeningen. Puntjes die voor verbetering in aanmerking komen zeg maar. Niet dat ik me wil voordoen als iemand die alles beter weet dan de mensen die er ongetwijfeld voor hebben geleerd, maar ik heb gewoon wat simpele huisvrouw/moedervragen.
Zo vraag ik me bijvoorbeeld af hoe je een malloot herkent die daadwerkelijk zo gevaarlijk is dat je je ervoor moet verstoppen. Hebben die hier in plaats van een jachtgeweer (vanwege het jachtgebied) of camouflagekleding (vanwege het jachtgebied) witte kleren aan met de mouwen op de rug gegespt? En wie besluit er dan om het alarm af te laten gaan? En wat je moet doen als die malloot met kwade bedoelingen een brandende fakkel bij zich heeft? Bij brand moet je namelijk weer naar buiten...
Of nog erger: een clown (dat is naar mijn idee een perfecte definitie van een malloot) die wil gaan jongleren met brandende fakkels en er dan per ongeluk eentje laat vallen. Die kans is denk ik groter dan het binnenlopen van zo'n andere malloot (je weet wel met kwade bedoelingen) waarvoor je je in een donker hoekje moet verstoppen.
Maar misschien schat ik de situatie wel verkeerd in en is Tapanui echt the place to be als het om aanslagen gaat, maar weten wij als newbees dat gewoon niet. Wie weet worden er met regelmaat op deze manier drama’s voorkomen. Dan zijn we hier dus gewoonweg geweldig bezig!
Over Marja Captijn
Mijn naam is Marja Captijn. Van 2005-2007 hebben we in NZ gewoond vanwege het werk van mijn man.
Het was een standaard verhaal, zoals je in elk boekje tegenkomt: geplande reis van ruim 20 maanden, met twee kinderen en 5 koffers heen, met drie kinderen en zes koffers terug, daarna heimwee, heimwee en heimwee. En dan weer zien te aarden in Nederland. Dat was erg lasting voor ons, zelfs na een jaar of twee.
Maar om dan weer terug te gaan om te ontdekken of het echt zo leuk was in NIeuw-Zeeland? Het heeft ons 5 jaar gekost, maar nu wonen we er dan eindelijk weer! Met onze 4 kinderen inmiddels (!), 2 meiden en 2 jongens, maken we de buurt van Blenheim onveilig.
Omgeven door de wijngaarden, de sounds op 25 minuten afstand en de Wither Hills in mijn achtertuin probeer ik opnieuw mijn draai te vinden. En ik kan je zeggen; aan de omgeving en het weer zal het niet liggen! Neem een kijkje in mijn leven en geniet mee van mijn visie op the kiwi way of Dutch life!
