Watermensen
Het is nu herfst hier in Nieuw-Zeeland, dit is over het algemeen een mooie periode met lekker weer en een opgewarmde zee. Maar dit is ook een periode dat er (overblijfselen van) cyclonen voorbij kunnen komen. Laatst kwam de staart van Debbie langs met twee dagen regen, wat normaal in een maand valt kwakt nu in een dag naar beneden. Vooral naast de rivieren gaf dit grote problemen en in de Eastern Bay of Plenty in het plaatsje Edgecumbe begaf een dijk het en dit dorp liep onder water. Tot overmaat van ramp kwam een dikke week later de cycloon Cook langs, volgens de metrologen was deze cycloon de heftigste die ze in tijden hadden meegemaakt. Als je dorp onder water is gelopen en een dikke week later komt het volgende front langs, dan wordt je gek.
Er werden hier dan ook flink wat voorzorgsmaatregelen genomen. Scholen bleven dicht, hulpdiensten en helikopters stonden paraat. Dit was onze eerste echte cycloon en we dachten dit hebben wij weer, een aantal mensen in Nederland zeiden dat heb je hier gelukkig niet. Mijn werkgever stuurde iedereen een berichtje dat je om 12:00 uur naar huis kon gaan om je voor te bereiden. Ik was aan het twijfelen om onze nieuwe voortent wel of niet af te breken, maar omdat ik eerder weg ging heb ik dit toch maar gedaan. Ik weet namelijk zeker als ik het niet had gedaan dan was hij de lucht in gegaan.
Om 06:00 uur zou Cook aan land gaan in the bay of Plenty, precies waar wij wonen. Wij zaten in het oog van de cycloon en het is echt veel rustiger middenin en viel voor onze locatie reuze mee. Door de vele regenval waren er wegen geblokkeerd door bomen en verzakkingen. Dan kun je jezelf afvragen was het wel nodig om zo groots een weeralarm af te geven zoals we ook in Nederland kennen met code rood en oranje. Ja natuurlijk wel, een week geleden is een heel dorp onder water gelopen. Er wordt duidelijk bij verteld dat je niet moet gaan zitten wachten tot ze je komen evacueren, als je het niet vertrouwd moet je zelf actie ondernemen. Je hebt niets op school of op je werk te zoeken als de kans bestaat dat de terugweg levensgevaarlijk kan zijn.
Je moet ook niet al te gauw bang worden en in Nederland zijn we ook wel wat gewend, ik moet zeggen dat we de laatste jaren in Nederland ook wel een paar stormen hebben gehad die als het gaat om windkracht zwaarder waren dan deze cycloon. We wonen nu in ieder geval vijf meter boven zeeniveau, dat is weer eens wat ander als vier meter onder NAP in Emmeloord. Je kan dan ook wel zeggen dat Nieuw-Zeelanders en Nederlanders echte watermensen zijn en dichtbij het water te wonen neemt nu eenmaal risico met zich mee. Nieuw-Zeeland dankt in ieder geval niet voor niets haar naam aan Zeeland.
Wat ik geleerd heb van deze storm is dat je altijd jezelf in het oog van de storm moet plaatsen, want daar is het rustig, dat geldt ook voor de stormen die niets met het weer te maken hebben. Want de volgende dag is de zon er weer en als dat niet zo is dan worden we wel weer naar een hoger plan gestuurd.
Over Gerben
Voor ons is Nieuw-Zeeland het land waar we heen zijn geëmigreerd, puur op intuïtie! Sommige mensen verklaarden ons voor gek omdat we hier nog nooit geweest waren. Het is natuurlijk niet makkelijk om voor langere tijd in Nieuw-Zeeland te verblijven, want je hebt een visum nodig.
Gelukkig heb ik een technische opleiding en werkervaring die ik hier ook kan gebruiken. Ik moest een job-offer hebben om in aanmerking voor een visum te komen. Ik ben gewoon in de zomervakantie (2016) gegaan, zodat ik mijn baan niet op hoefde te zeggen. Gelukkig wist mijn werkgever wel van onze plannen af en hebben mij ook geholpen met een werkgeversverklaring. Met een werkgever heb ik in Nederland al een skype-gesprek gehad en we hadden daar allebei een goed gevoel bij. Dit gevoel werd in ons persoonlijk gesprek bevestigd en ik heb gelijk een vast contract gekregen waardoor wij een werkvisum voor drie jaar hebben
