Op zondag 25 maart, om 5 uur 's-morgens is het dan eindelijk zover: de voorrangsregel gaat om!
Gelukkig maar, want als Hollander en wereldreiziger heb ik in de drie jaar dat ik hier woon, nog altijd niet kunnen wennen aan die stomme regel die ze hier hebben...
Nieuw-Zeeland heeft als een van de weinige landen ter wereld namelijk niet bij het afslaan de 'korte bocht gaat voor'-regel, tot zondag dus!
Menig keer ben ik erin getrapt hoor, in de laatste paar jaar: je komt bij een kruising en je wilt linksaf slaan (dat is dus hier de korte bocht, want we rijden links) dan sla je zo linksaf, als er geen voetgangers op straat lopen tenminste. Met flink getoeter komt er dan een auto uit de tegengestelde richting, die óók die straat inslaat en die had dus voor gemogen... stomme regel...
Maar vanaf zondag kan ik dus éindelijk met gerust hart en zonder op tegenliggers te letten linksaf slaan, zonder onaangename gebaren en een hoop herrie!
Je kunt je misschien wel voorstellen hoe rustig het hier op de weg is gemiddeld, dat ik al 3 jaar hier rondrijd en zo nu en dan de maffe verkeersregel vergeet, maar er nog nooit wat aan overgehouden heb, behalve getoeter en een oeps - schuldgevoel! Ik ben er dan ook niet echt bang voor dat er hier in het verre zuiden grote ongelukken gebeuren, want mensen hebben gemiddeld niet echt haast en nu deze regel omgaat, zal iedereen extra voorzichtig zijn, lijkt mij. Hoop ik.
Op tv word je er dan ook in elk reclameblok op geattendeerd, dat zondag de 25e eraankomt en wat dat voor gevolgen gaat hebben, compleet met een rood en een groen autootje en stippellijntjes en pijltjes, theorieles all over!
Het gevaarlijkste lijken mij de oude opoetjes, die toch al met een bord voor de kop achter het stuur zitten en ook buiten de stad rond de 60km/h blijven steken. Want ja, die hebben we hier ook! Of de mafkezen in de grote stad, die in recordtijd dwars door de stad heen willen of moeten. En helemaal als je je aandacht er niet helemaal bij hebt, is het de gewoonte om voorrang te nemen in zulke situaties. Maar even niet bellen in de auto... (dat mag hier nu ook niet, maar wordt wel veel gedaan)
Of om de situaties te vermijden, kun je de weg met rotondes kiezen, of met stoplichten met pijltjes. Tenslotte zijn er in de stad vele wegen die 'naar Rome' leiden, of naar je eindbestemming dus. Op de fiets doe ik dat ook, maar dan zoek ik de wegen met stoep op, of die met weinig verkeer.
Nog een paar weekjes, dan komt oma's fiets aan. Nee geen opoefiets, maar MIJN oma's fiets, die is ouder dan ik en stond al die tijd bij mijn ouders in de garage. Natuurlijk compleet met een kinderzitje voorop en fietstassen achterop, want we willen wel goed (Hollands) voor de dag komen! Word ik nu al nagestaard als ik met maatje-te-klein mountainbike met daarachter een fietskar voor de kleine (compleet met vlag) door de stad peddel, ik wil straks de gezichten wel eens zien!
Het mag er dan buitengewoon uitzien, een oerdegelijke ouderwetse gazelle van oma en dan ook nog mét fietshelm x2 - want dat is hier verplicht - met die drie versnellingen kom ik echt de stad wel door, want erg veel hoogteverschil hebben we hier niet. Buiten een dijk langs de rivier om, is het hier nagenoeg plat en dus prima te befietsen!
Hoewel ik zondag en misschien de week erna ook nog maar even lekker thuisblijf. Ik vertrouw ze voor geen meter en als fietser ben je toch wel meteen aan de beurt!
We wachten geduldig af, tot alle gekkigheid weer achter de rug is.
Vanuit een aftellend Nieuw-Zeeland wens ik jullie allemaal een fijn voorjaar toe!
Groetjes Brenda
