Het Noordereiland
Het eerste waar veel mensen aan denken als ze de naam Nieuw-Zeeland horen, is het ongerepte natuurschoon. Dat is een aardige voorstelling, want ongerepte natuur, dat is nog te vinden hier. Helaas is het niet allemaal rozengeur en maneschijn, want sinds de komst van de mens is er enorm veel natuur verwoest, geplunderd, gestript en opgestookt.
Maar gelukkig, voor dat het hele land ten prooi viel aan de hebzucht van de mens, kwam men steeds meer tot inzicht dat de natuur in dit land van onschatbare waarde was en dat wat er nog over was beschermd moest worden. Dit inzicht resulteerde uiteindelijk in 14 nationale parken, 20 bosparken en een groot aantal mariene reservaten en beschermde eilanden. Al met al beslaan deze beschermde gebieden eenderde van het hele land, meer dan in welk land ter wereld.
Zorgen voor de schatkist
Deze enorme, uitgestrekte gebieden vallen onder het beheer van het Department of Conservation (DOC), een naam die je dan ook regelmatig tegenkomt als je de vrije natuur in trekt. Iets minder bekend is de Maori-naam voor deze instelling: Te Papa Atawhai, wat 'zorgen voor de schatkist' betekent. Deze ietwat poëtische naam drukt heel fraai uit wat de natuur in al haar facetten betekent voor de Maori-bevolking in dit land.
Drie van de Nationale Parken in Nieuw-Zeeland zijn bovendien uitgeroepen tot Werelderfgoed, namelijk Tongariro National Park, in het centrale deel van het Noordereiland, South Westland, een enorm uitgestrekt gebied in het zuidwesten van het Zuidereiland en Antarctic Islands, een groep eilanden verspreid in de Stille Oceaan, ten zuiden en oosten van het Zuidereiland.
Tongariro National Park
Vier van Nieuw-Zeelands nationale parken liggen op het Noordereiland.Het bekendste is waarschijnlijk het prachtige Tongariro National Park, het oudste nationale park van Nieuw-Zeeland. Het verkreeg deze status in 1887, niet lang na de stichting van het eerste nationale park ter wereld: Yellowstone in de USA. Het park omvat drie actieve vulkanen en is van grote betekenis voor de lokale Maori-stammen. Om te voorkomen dat het gebied in particuliere handen zou vallen schonk de toenmalige Maori-chief het gebied in 1887 aan de Nieuw-Zeelandse overheid (toen nog de Kroon).
Vandaag de dag is Tongariro het drukbezochtste nationale park van Nieuw-Zeeland, waar toeristen op af komen om te wandelen, te trekken of te skiën. Niet geheel zonder risico, want het vulkanisme in het park is nog steeds zeer actief. De grootste vulkaan, Mount Ruapehu, is de best bewaakte vulkaan ter wereld, maar zorgt toch wel eens voor plotselinge opschudding. Twee weken geleden vond er zonder enige waarschuwing een kleine eruptie plaats en raasde het water van het kratermeer met hoge snelheid langs de flanken naar beneden. Ongelukkigerwijs raakte een klimmer, die nietsvermoedend lag te slapen in een van de hutten ernstig gewond.
Als je van Tongariro National Park naar het westen reist (bij voorkeur over de onvergetelijke Forgotten Highway) kom je uit bij een klein, niet erg bekend nationaal park, wat ook gedomineerd wordt door een vulkaan. Dit nationale park is Taranaki/Egmont National Park. De 2518m hoge vulkaan is al van verre te zien, eenzaam in het vlakke land van de provincie Taranaki. De Europese naam van de vulkaan, Mount Egmont, komt van de Britse ontdekkingsreiziger James Cook. Hij voer in 1770 langs de westkust van het Noordereiland en noemde de berg Egmont, naar het hoofd van de Britse admiraliteit.
Taranaki/ Mount Egmont
Hoewel veel toeristen dit nationale park overslaan vanwege de afgelegen ligging, is het zeer zeker een bezoek waard. Taranaki/ Mount Egmont is ook wat minder riskant als het om uitbarstingen gaat, de laatste eruptie dateert uit 1775. Toch heeft juist deze berg de meeste doden op zijn geweten van alle bergen in Nieuw-Zeeland. Vanwege zijn prachtige conische vorm (zijn bijnaam is dan ook de Mt Fuji van Nieuw-Zeeland) trekt hij vele klimmers en wandelaars aan die de verleiding om naar de top te klimmen niet kunnen weerstaan.
De route naar boven is ook geen moeilijke, waardoor veel niet-ervaren klimmers op de berg aanwezig zijn. Veel ongelukken vinden plaats doordat het weer hier zeer onstabiel is, en een zonnige dag snel om kan slaan in een winterse storm. Ondanks deze zwarte kant van de berg is Taranaki/Egmont National Park een paradijs voor wandelaars, waar veel te genieten valt van de uitzichten en het indrukwekkende, sinister aandoende hellingwoud.
In de film
Bovengenoemde twee nationale parken zijn ook te bewonderen op het witte doek. Tongariro National Park werd vereeuwigd als het onheilspellende Mordor in de beroemde film van de Nieuw-Zeelandse regisseur Peter Jackson, The Lord of the Rings. Minder bekend misschien, is dat Taranaki/Mount Egmont model stond als de Japanse Mount Fuji in The Last Samurai. De film Jurassic Park is voor zover ik weet niet opgenomen in Nieuw-Zeeland, maar als ik door de zeer dicht begroeide, altijd groene wouden van het Noordereiland loop, met de torenhoge boomvarens, heb ik vaak het gevoel dat er elk ogenblik een dinosaurus uit het struikgewas kan stappen.
De twee andere nationale parken op het Noordereiland moet ik zelf nog een keer met een bezoek gaan vereren. Het zijn het Te Urewera National Park in het oosten van het eiland en het Whanganui National Park in het westen, tussen Tongariro en Taranaki/ Egmont in.
Deze twee parken staan bekend om hun prachtige, uitgestrekte bosgebieden en in Whanganui National Park kun je een schitterende kanotocht maken over de gelijknamige rivier. Ik vrees alleen dat ik daarvoor eerst nog even zal moeten oefenen.
Volgende maand: de nationale parken van het Zuidereiland
