In een tamelijk optimistische bui besloten wij een jaar geleden, toen we al onze spullen in een zeecontainer aan het pakken waren voor de reis naar Nieuw-Zeeland, dat ook de fietsen mee moesten. We gingen per slot van rekening naar Christchurch, wat niet al te heuvelachtig is en als rechtgeaarde Nederlander ga je op de fiets naar je werk, toch? Het pakte iets anders uit.
Inderdaad, het centrum van Christchurch is vlak genoeg, daar zou fietsen geen enkel probleem hoeven te zijn. Het was alleen levensgevaarlijk om de straat waar ons toenmalige huis staat uit te fietsen. Waarschijnlijk zou je heel snel beneden zijn en vervolgens in hetzelfde tempo in het ziekenhuis liggen. Onze straat was een beetje te steil om te fietsen. En als je het al zou redden om heelhuids beneden te komen, dan zou je 's avonds ook weer naar boven moeten. Een onmogelijke opgave, tenzij je Lance Armstrong heet en over flink wat waterdragers en soigneurs beschikt.
Een ander obstakel behalve de geologie van onze nieuwe woonplaats, betrof een menselijke factor: het Nieuw-Zeelandse verkeer. De automobilisten alhier (en bus- en vrachtwagenchauffeurs in het bijzonder) zijn niet erg gewend aan fietsende medeweggebruikers en volgens mij willen ze er ook niet aan wennen. Ik wil niet beweren dat Kiwi's slechte chauffeurs zijn, of roekeloze snelheidsduivels. Verre van dat.
Over het algemeen rijden ze hier heel wat beschaafder dan in Nederland. Het is enkel zo dat Kiwi's alleen rekening houden met andere autogebruikers. In hun ogen zijn fietsers geen officiële verkeersdeelnemers (ze worden hooguit gedoogd) en voetgangers zijn in dit land al helemaal rechteloos. Kortom, als je in dit land wilt fietsen, kun je maar beter een extra paar ogen aanschaffen, over een sterk hart beschikken en die vermaledijde verplichte fietshelm gebruiken waar hij voor bedoeld is en niet om eitjes in rond te dragen.
Hoewel Nieuw-Zeeland ruim 8 keer groter is dan Nederland en slechts 4 miljoen inwoners heeft kan het verkeer op sommige plaatsen behoorlijk druk zijn. Auckland (maar dat is dan ook een stad met meer dan een miljoen inwoners) is berucht om zijn verkeersopstoppingen en ook in de andere steden wil het in de ochtend- en avondspits wel eens vastlopen. Tot mijn grote verbazing kan het zelfs in de kleinere stadjes en dorpjes erg druk zijn met het verkeer en volgens mij is de belangrijkste reden daarvoor dat Kiwi's niet uit hun auto's te branden zijn! Allemachtig, ze rijden wat af en aan hier!
We wonen momenteel in een klein plaatsje met zo'n 800 inwoners. Lekker rustig en landelijk. Jammer alleen dat overdag de rust nogal eens verstoord wordt door de buren, die constant op en neer rijden met hun auto's. Ik heb geen idee waar ze steeds naar toe gaan en meestal zijn ze 5 of 10 minuten later weer terug om de 4-wheeldrive, de SUV of de pick-up truck weer op de oprit te parkeren. En dat gaat zo meerdere malen per dag.
Op onze oude, alleenstaande buurvrouw en onszelf na hebben al onze buren ook meer dan een auto. Onze ruim 80-jarige overbuurman Bill breekt het record: hij heeft er 4! Een oud, rood Japans koektrommeltje, een splinternieuw Japans koektrommeltje, een mooi glimmend gepoetste oldtimer en een pick-up truck. Op sommige dagen zie ik hem wel tien keer voorbij rijden met een van de pronkstukken uit zijn wagenpark.
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik behoorlijk teleurgesteld ben in het autogebruik in Nieuw-Zeeland, haar groene imago ten spijt! Wat auto's betreft doen de Kiwi's niet veel onder voor Amerikanen. Voor elke 500 meter die ze af moeten leggen pakken ze de auto en winkelcentra zijn volledig ingericht op autogebruikers, met enorme parkeerplaatsen en drive-ins. Kinderen worden met de auto naar school gebracht of gaan met de schoolbus. Lopen of fietsen wordt hier nauwelijks gezien als een alternatieve vorm van transport. Een gevolg hiervan is dat zwaarlijvigheid en vetzucht hier een nog groter probleem is dan in Nederland.
Een bijkomend gevolg van dat vele autorijden is het behoorlijk hoge aantal verkeersslachtoffers in Nieuw-Zeeland. Elke maandagochtend als je de krant openslaat worden de laatste droevige slachtoffers uitgebreid opgesomd, meestal met naam en toenaam, leeftijd, woonplaats en hoeveelheid achterblijvende kinderen erbij vermeld.
Hoewel het wegennet prima is, zijn de wegen en ook de weersomstandigheden hier niet te vergelijken met die in Nederland. De wegen zijn vaak bochtig, soms steil en het weer verraderlijk. Omdat de afstanden hier vaak groot zijn raken weggebruikers nogal eens vermoeid en dan is een foutje snel gemaakt. Ook toeristen die niet gewend zijn aan links rijden of aan de camper die ze zojuist gehuurd hebben veroorzaken nogal eens wat ongevallen
Een ander groot probleem is alcoholgebruik en het feit dat 15-jarigen hier al achter het stuur mogen maakt de statistieken er ook niet rooskleuriger op. Er wordt veel en vaak gecontroleerd door de politie en de straffen voor rijden onder invloed zijn hier niet mals. Ook te hard rijden wordt hier behoorlijk stevig aangepakt, zoals we zelf al eens aan den lijve ondervonden hebben…
En dan heeft Nieuw-Zeeland nog een heel groot nadeel wat verkeersveiligheid betreft: het landschap is te mooi. Automobilisten raken echt afgeleid door een indrukwekkende zonsondergang of een dramatische lucht boven een heuvelrug. Maar ik heb nog nooit gehoord dat de politie daarop gaat bekeuren...
