Bij veel mensen gaat de liefde door de maag. Dat is waarschijnlijk de reden waarom zoveel mensen van Frankrijk en Italië houden. Daar kun je lekker eten. Zeg nou eerlijk, er gaat toch niets boven een perfecte croissant, een romige pasta of een knapperig gebakken, pittige pizza?
Het land waar ik van houd heeft niet zo'n grote naam als het om eetcultuur gaat. Nog niet, tenminste, want het heeft er alle schijn van dat dat wel gaat komen.
Nog geen twintig jaar geleden moest je aardig je best doen om in Nieuw-Zeeland een fatsoenlijke kop koffie buiten de deur te kunnen drinken, laat staan een goed restaurant te vinden. De kiwi's zelf vonden dat er niets beter was dan een home made roast en thee konden ze ook prima zelf zetten, dus al dat buiten-de deur-gedoe was nergens voor nodig.
Maar natuurlijk veranderde het tij ook hier en vandaag de dag kun je in Nieuw-Zeeland heerlijk uit eten, in allerlei stijlen en budgetten. Vrijwel niemand zet nog zelf koffie want die kun je veel lekkerder krijgen in het café op elke straathoek.
Aan de koffiekaart moest ik even wennen toen ik net hier aangekomen was. Ik had advies nodig. Je bestelt hier namelijk niet zomaar even een koffie. Je hebt keuze uit tientallen mogelijkheden en de een klinkt nog beter dan de andere. Een long black of een short black, een flat white of toch liever een mocchacino? Een cafe latte of misschien toch maar een cappuccino? Wil je een single shot, een double shot en volle melk, halfvolle melk of liever soyamelk erin? Kristalsuiker, bruine suiker of ruwe rietsuiker? En mag het in een kopje of doen we vandaag royaal en bestellen we een bowl?
Als de cafeïne je teveel wordt kun je ook nog gaan voor een optie onder de noemer thee en aanverwanten: Earl Grey, English breakfast (water of melk erbij, mevrouw?), groene thee of kruidenthee in achttien verschillende smaken. Ook het oriëntaalse cay wordt steeds populairder, en wat dacht je van een teappuccino?
Als het je dan eindelijk gelukt is om je bestelling te plaatsen en je aan een tafeltje bent gaan zitten gaat iemand van het personeel zich bezig houden met het maken van Jouw Kopje Koffie. Dit kan even duren, want goed werk heeft tijd nodig. Na een kwartier komt er een serveerstertje opdraven met Jouw Kopje Koffie: een kunstwerk in een kopje (of een kom, als je aan zelfverwennerij doet). Zonde om het lepeltje erin te zetten om de suiker erdoor te roeren. Dan verpest je namelijk het prachtige patroon wat een vaardige koffie-decoreerder zojuist met chocoladesaus heeft aangebracht in het perfecte schuimlaagje van je cappuccino. Ik heb al mensen gezien in een café die eerst foto's gingen maken van hun koffie voor ze er aan dronken.
Als het drinken van een simpele kop koffie al zo'n avontuur is, moet uit dineren gaan helemaal fantastisch zijn. En dat is inderdaad soms ook zo. Natuurlijk heb je ook in Nieuw-Zeeland goede en minder goede restaurants en ook de kok kan wel eens een off-day hebben, maar vaak is het eten zelfs in goedkope restaurants erg de moeite waard. Er worden veel verse ingrediënten gebruikt: heerlijk mals vlees, kakelverse vis en zelfgekweekte groenten, aardappelen en fruit. Zuivelproducten vers van de farm zorgen voor heerlijke melk, room en ijs. Ik laat hier bewust de kaas achterwege, want voor goede kaasmakers moet je in Nederland zijn. Of in Frankrijk.
Het allerleukste van uit eten gaan in dit land is dat het nog zo betaalbaar is. Voor $30 (en met de hoge stand van de dollar durf ik nu niet te zeggen hoeveel Euro dat is, maar altijd nog een heel stuk minder!) heb je een heel goed hoofdgerecht. Perfect klaargemaakt en fraai opgediend!
Toch zijn er hier ook gerechten populair waar ik even mijn wenkbrauwen bij op moest trekken. De eerste keer dat ik zag dat iemand een blikje (!) spaghetti uitstortte op een getoaste boterham dacht ik dat ik met een bijzonder vreemd persoon te doen had, maar dat is hier een doodgewoon gerecht. Het wordt bij voorkeur als ontbijt gegeten, maar doet ook prima dienst als lunch of tussendoortje. Ik was ondertussen al vertrouwd geraakt met een aanverwant hapje: baked beans (oftewel, witte boontjes in tomatensaus) op toast. Ook al zo'n geweldig voedsel voor mensen die een Tour-etappe moeten fietsen of in training zijn voor de marathon.
Aangezien de meeste Kiwi's er een iets bescheidener trainingsprogramma op na houden, is overgewicht hier letterlijk een enorm probleem. Daar dragen nog meer populaire etenswaren aan bij, zoals de onvermijdelijke pie: een flink stuk bladerdeeg met een hartige vulling van vlees, gehakt, groenten en/of kaas. Erg in trek zijn ook fish and chips, grote bakken roomijs, koeken en muffins in alle soorten, kleuren en maten en, ook weer zo'n verrassende: chips op brood.
Nieuw-Zeeland scoort momenteel erg hoog in de internationale polls als het gaat om aantal inwoners met obesitas. Dat is fors in tegenspraak met het beeld wat veel mensen hebben van de Nieuw-Zeelanders: fitte, sportieve mensen met een passie voor het buitenleven. Maar vandaag de dag bestaat dat buitenleven voor veel mensen uit een barbecue met een biertje erbij in de tuin.
Ik moet eerlijk zeggen, al dat lekkere eten is ook erg verlokkelijk. Zo af en toe verwen ik mezelf ook een keertje met een kunstwerk-koffie en een heerlijke muffin in een van de leuke cafeetjes in Hanmer Springs. Maar daarna moeten de calorieën er natuurlijk weer afgetraind worden en dan ga ik een rondje hardlopen. Met uitzicht op de heuvels, bossen en besneeuwde bergen… Het leven is zo gek nog niet!
