Aan de andere kant van de wereld…
Is wijn drinken een favoriete hobby van mij. Het weer werkt mee, veel witte wijn in de zomer en een heerlijk glas rood in de winter by the fire place. De wijnindustrie in Nieuw-Zeeland is relatief jong zoals alles in dit land wat naar mijn gevoel nog steeds maar iets van 150 jaar jong is. De kiwi is traditioneel een bier drinker dus dat verklaart waarom de markt voor Nieuw-Zeelandse wijn zo lang op zich heeft laten wachten.
Nu is het een echte business, met restaurants en prachtige huizen, als wijnboer doe je het blijkbaar goed hier. Ik herinner mij hetzelfde beeld in Australië door de wijnstreek bij Adelaide: luxe grote huizen, gigantische wijngaarden en dure auto's voor de deur. Op zich jammer, want een van de leukste vakantieherinneringen die ik heb, ligt in een wijngaard op het Spaanse Lanzarote, waarbij de oude dame met kromme rug naar buiten komt bij het horen van een vreemde auto.
Willen we rood of willen we wit? De groene fles zonder etiket wordt gevuld rechtstreeks uit het vat en dan slaat ze de kurk er zelf in vanuit de losse hand. Amazing. En de wijn smaakte bijzonder goed, geen idee meer welke druif en welke andere ingrediënten, want de oude dame sprak natuurlijk alleen maar Spaans. Het koste ook nog eens geen fluit, dat herinner ik me dan wel weer als zuinige Hollander.
Ik geloof niet dat je die gewone en toch zo excentrieke wijnfamilies hier vindt en dat is dan weer vanwege geen geschiedenis. De industrie is jong en nagebouwd en dus start je alleen een bedrijf hier als je denkt dat je er een goede business aan hebt en niet omdat je hele familie altijd al een wijngaard had.
Neemt niet weg dat je natuurlijk een of meerdere wijngaarden moet bezoeken. Gewoon op de highway de bruine bordjes met witte letters "vineyard" volgen. De gebieden zijn heel verschillend dus pik er 1 of 2 op het Noordereiland en bezoek een wijngaard in de buurt van Nelson of dichter bij mijn huis in Christchurch zijn ook leuke wijngaarden op een half uurtje rijden afstand (richting Rangiora, Cust en Oxford of richting het noorden de Waipara vallei).
Of nog dichter bij huis Rossendale Wines in Halswell, Sherwood Estate en Langdale Wine Estate in West Melton, Trents Estate in Templeton of St Helena Wine Estate in Belfast (buitenwijk van Christchurch). En zeer bekend is Giesen Wine Estate van de Duitse emigrantenfamilie Giesen met een klein stukje grond in Burnham begonnen in 1979 en nu exporteren ze hun wijn naar 15 landen. En Christchurch is ook de beste plaats voor diner met wijn. Statistieken wijzen uit dat deze stad meer restaurants per hoofd van de bevolking heeft dan enige andere plaats in Nieuw Zeeland, dus keus genoeg hier.
Ik kan Akaroa, mijn paradijs op aarde, niet genoeg verkopen. Hier begint ook een apart hoofdstuk in de wijngeschiedenis van Nieuw Zeeland. De eerste druivenstruik op het Zuidereiland werd namelijk hier geplant in 1840 toen de Fransen hier een nederzetting begonnen. De Fransen hier hadden dus wel kleine wijngaarden maar dat was meer voor eigen consumptie. En Engelsen weten niks tot weinig van wijngaarden en dus kwam de hele wijnindustrie maar laat op gang. Verder waren er problemen met vorst in het voor en naseizoen in sommige gebieden en de overlast van vogels en door de wind meegenomen stof die zorgt voor schimmelinfecties en insectenplagen.
De oudste wijngaard op het Noordereiland is Te Mata Station in Havelock North, Hawke's Bay. Bernard Chambers begon hier in 1892. En volgens het logboek van de Britse missionaris Samual Marsden plantte hij in Kerikeri in september 1819 100 struiken over gebracht uit Port Jackson, Sydney omdat zo schrijft hij:"New Zealand promises to be very favourable to the vine as far as I can judge at present of the nature of the soil and climate. " De eerste commerciële wijngaard ligt in Waitangi, Bay of Islands. Hier begon de Brit (een Schot om precies te zijn) James Busby in 1836 zijn kleine wijngaard en business.
Maar je doet natuurlijk niets met een uniek klimaat, een goede grond en kennis van wijn maken als er geen markt voor is. In de jaren '80 toen de economie aan trok, de strenge importregels werden losgelaten en meer toeristen Nieuw Zeeland gingen bezoeken kwam de wijnindustrie pas echt op gang.
Stond Nieuw Zeeland 25 jaar geleden alleen bekend om een matige tafelwijn en een bijzonder aardige port en een sterk zoete sherry, inmiddels is dit land uitgegroeid tot een van de meest verrassende wijngebieden van de wereld. Het klimaat zorgt voor een lange, gestage rijping om in het hete zomerseizoen tot volle rijping te komen met prachtige aroma's en toch een ideale frisheid. (Klink ik al als een kenner of niet?). Eigenlijk heeft Nieuw Zeeland maar 0.2 % van de totale wereld wijn productie, maar met 375 producers heeft dit land toch een aardige naamsbekendheid in de voornaamste exportlanden als UK, USA en natuurlijk onze buren in Australië.
Het gebied met de meeste wijngaarden op het Zuidereiland is Marlborough. Lange tijd werd gedacht dat het hele Zuidereiland niet geschikt was voor druivenoogst, heel arrogant dachten ze 'up north' dat het hier te koud is. Maar Blenheim bijvoorbeeld heeft 2450 zonuren per jaar en is daarmee the sunniest town of New Zealand, so eat your heart out Northlanders. Montana, één van de grootse wijnbedrijven, begon met de eerste druivenstruiken in 1973. Nu is de Montana estate de place to be voor het jaarlijkse wine and food festival met duizenden bezoekers. En het merk Montana is nu wereldberoemd voor zijn overheerlijk sauvingnon blanc. So do pay a visit!
Al was het alleen al voor de heerlijke terrassen met luxe stoelen en overheerlijke maaltijdsalades, vers gebakken brood en ander heerlijks bij de wijn. Je kunt ook tours boeken, dat heeft als voordeel dat je lekker veel kunt drinken met de eigen (huur)auto is er altijd het nadeel dat de bestuurder niet veel mag proeven. Naast de alcoholische druivendrank maken de wijngaarden ook vaak eigen jam, chutneys, olijfolie of kruidenazijn.
Zelf was ik jaren geleden al hooked on wine from Down Under. Ik was een van die eigenwijzen in de jaren 80 die Franse wijn boycotte vanwege hun kernproeven in de Pacific en ik boycot nog steeds Franse wijn. Ook omdat ik vind dat je met Franse wijn, de goedkope, de meeste risico loopt op zogenaamde hoofdpijn wijn. En er is genoeg andere keus. Toen ook al, hoewel de Argentijnse en Zuid-Afrikaanse wijn ook gevoelig lag, en dus was daar het neutrale Australië met heel veel zonuren en dus heerlijke wijn. Ik heb bijna iedereen in mijn familie en vriendenkring inmiddels zo gek gekregen dat ze ook eerder voor andere wijn dan Franse gaan, dus je ziet wijn is een ook een goed politiek onderwerp.
De meeste slijterijen hebben een ruime keus in wijn van eigen grond, want de kiwi is gevoelig voor eigen economie eerst. De meeste kiwi's zijn trouw op producten van eigen makelaardij. Maar ook veel wijn, vaak wat goedkoper, van de Aussies vind gretig aftrek. De supermarkt verkoopt ook wijn met een ruim aanbod, zelfs de speciale en luxe flessen ($42 per fles). Gemiddelde aanbieding voor een redelijke wijn is $7 tot $11. En rond de $13 kun je heel goede rode en witte wijn vinden. Niet te interessant doen over wijn en denken dat de dure fles altijd de betere is.
De kiwi behandelt zijn wijn als een heerlijk drankje vooraf en bij de maaltijd, zonder poespas en enige gewichtigheid. Jammer genoeg ontdek ik maar weinig aanbod in rosé, en ik was daar zo aan gewend geraakt de laatste jaren in Nederland. Het drinkt zo lekker weg in de zomer ook als het niet 27 graden is, wat natuurlijk vaak voorkomt. Maar geloof mij, eenmaal een witte Nieuw Zeelandse wijn geproefd, nooit meer wat anders. Cheers! Ka Inu Koe.
Norma Kloosterman
