1 November 10.15 NL tijd
Eindelijk zijn we op Schiphol. Vanochtend om half acht opgehaald door Marleen die ons naar het station in Den Bosch bracht. Daarna met de trein naar Schiphol. Echt heel fijn onder Schiphol uitstappen. Natuurlijk eerst een rookstop. Daarna meteen ingecheckt. We hebben twee aparte stoelen achter elkaar dus het is te hopen dat er iemand wil ruilen.
Toen gingen we daarnet even een fles bessen halen voor Kristel want dat hebben ze niet in Nieuw Zeeland. Wij afgerekend, krijgen we te horen dat we de tas pas bij het boarden krijgen. Is wel fijn natuurlijk want dat scheelt een hoop sleepwerk.
23.15 NL tijd
Nog een uurtje en dan hebben we het eerste stuk erop zitten. We hebben gelukkig naast elkaar kunnen zitten, hadden ze al bij het boarden geregeld. Verder is alles rustig verlopen. We hebben nu een super mooi uitzicht over Amerika vanuit het vliegtuig.
3 November
Na een lange en vermoeiende reis zijn we dan eindelijk in Christchurch. Tijdens de overstap in LA moesten we eigenlijk de eerder gekochte fles bessen in onze bagage doen maar toen we dat wilde doen kwamen we erachter dat hij lekte. We wilden dat niet riskeren dus hebben we hem weggegooid. (sorry Kris) De reis van LA naar Nieuw-Zeeland was erg lang.
In NZ hebben we meteen Apollo gebeld. Die kwamen ons op het vliegveld ophalen en brachten ons naar de camper. Daar aangekomen moesten we een borg betalen voor de camper en dat moest via creditcard. Maar toen bleek dat Lau zijn creditcard te weinig gaf dus moesten we weer extra geld betalen.
Na veel gedoe wij eindelijk op weg. Gingen we naar een supermarkt daar in de buurt. Komen we daar aan gaan we eerst de tassen uitpakken komen we erachter dat de waterpomp het niet doet. Nou eerst maar weer terug dan. Bleek dat er een hendel om moest maar dat hadden ze ons niet verteld.
Wij weer opnieuw naar de supermarkt, daar boodschappen gedaan komen we erachter dat we ook stoelen zouden krijgen. Wij weer terug. Bij de camperverhuur moesten ze al lachen. Na eindelijk dan toch alles op orde te hebben eindelijk op pad. Eerst nog even langs een andere supermarkt voor de rest van de boodschappen.
Daarna zijn we door Christchurch gaan rijden. Na langs de weg ergens te hebben geparkeerd zijn we het centrum ingegaan. Eerst wezen vragen hoe het sim-kaartje werkt dat we van Cindy hebben gehad, blijken onze telefoons niet sim-lock vrij. Daarna zijn we naar een tentje gegaan om wat te eten. We hebben echt ontzettend lekker gegeten.
Ik pancakes met bacon & banana en Laurens had pizza bacon & bbq chicken. Was net een nieuw tentje en het beviel ons super goed. Toen zijn we het centrum weer uitgereden richting de zee en daar staan we nu om de nacht door te brengen. De eerste nacht in het mooie Nieuw Zeeland. Morgen is de enige dag dat we geen wekker zetten en even bijslapen van de reis.
4 November
Nou wilden we uitslapen vanochtend waren we om 6.15 wakker. Even lekker wakker geworden en op ons gemak gegeten. Rond half negen zijn we weggereden op weg naar het Antarctic Centre. Dat is een centrum waarin je een "rondje" door Antarctica kunt maken. Heel veel informatie en leuke weetjes. Ook zijn we met een Hagglund voertuig (is wagen met rupsbanden eronder) een rondje wezen rijden over een parcours.
Eerst over een steile berg, toen over een berg met een opening ertussen was best apart om mee te maken. Toen heel scheef gehangen en daarna een nog hogere berg op en als laatste door het water. Ik dacht dat we helemaal onder gingen maar dat was niet want je blijft drijven. Daarna zijn we nog in een kamer geweest waar Antarctica was na gebouwd.
Toen we daar binnen waren werd de temperatuur van -8 naar -25 gebracht en het werd donker en ging heel hard waaien. Wel een leuke belevenis. Er stond zelfs een man in een korte broek. Brrr. Dat gaat een beetje te ver vonden wij.
Vervolgens zijn we vertrokken uit Christchurch. Eindelijk kunnen we gaan rijden. We wilden vandaag als eind bestemming Lake Tekapo halen. Laurens begon met rijden en toen we een uur gereden hadden ben ik gaan rijden. Vond het wel lastig hoor en ook allemaal door de bergen. Maar heb maar een fout gemaakt toen we over een een richtingsbrug reden ging ik toen we eraf kwamen rechts rijden. Verder ging het vrij goed.
Maar ja, Laurens moest toen gaan navigeren. En toen ging het een beetje fout. Hij ging er vanuit dat we op de goede weg zaten, maar we zijn dus een heel eind omgereden. Toen we daarachter kwamen reden we al een dik half uur verkeerd. Toen dus maar omgedraaid. Intussen hadden we al weer omgewisseld en was Laurens weer gaan rijden. Toen hebben we een zandpad gekozen omdat we zo een heel stuk zouden afsnijden. Gelukkig waren we toen weer heel snel op de goede weg.
Rond vijf uur kwamen we aan in Lake Tekapo. Dat is dus inderdaad super mooi. Een stadje aan een supergrootmeer omgeven door bergen. Nog een beetje langs het stadje gereden maar daar stondenbordjes dat je niet mocht kamperen. Toen zijn we langs het meer gaan rijden, waar we nog een erg steile berg op zijn gereden om te genieten van het uitzicht. Toen weer naarbeneden en nu staan we een eindje van de weg af langs het meer. Er staan hier geen bordjes dat je niet mag kamperen dus dat zal wel goed zitten.
5 November
Rond half acht zijn we weer gaan rijden. Eindpunt voor vandaag is Dunedin. We hebben een klein omweggetje gemaakt om de filmlocatie van Lord of the Rings te zien maar dat viel tegen, je ziet niks. Een stuk verder op de weg hebben we de wc geleegd en water getankt. We denken dat dat eigenlijk niet zo mag maar ja we hebben wel weer wat geld bespaard zo.
Toen wilde Laurens de vuilwatertank legen. Wat doet hij trekt hij de dop van de watertank eraf, dus al het water dat we net hadden getankt kwam er weer uit. Dus konden we weer opnieuw beginnen. Daarna zijn we weer verder gereden richting Oamaru. Daar hebben we nog wat boodschappen gedaan en een stekker gehaald voor onze telefoons om die op te laden.
Maar toen bedachten we dat dat alleen kan op een camping als we 220 hebben dus is Laurens terug gegaan om een lader te halen voor in de sigarettenaansteker. Dat werkte perfect dus we hebben weer telefoon. Toen weer verder gereden naar Dunedin. Daar eerst heel de stad afgezocht naar Baldwin Street. Dat is de steilste straat ter wereld. We zijn er eerst opgelopen.
Daarna is Laurens met de campererop gereden. Ik vond dat een beetje eng dus heb ik beneden foto's staan make n.Daar na nog wat rondjes gereden vooral langs het strand. Erg gaaf om te zien alleen jammer dat het regende en er veel mist was. We moesten halverwege de weg vragen en de mens en zijn hier zo ontzettend vriendelijk ze gaan zelfs in de stromende regen je op hun gemak de weg staan uitleggen.
Toen heb ik ook nog een stuk gereden maar ik vind het nog steeds een beetje eng. De bergwegen zijn zo steil. Daarna doorgereden naar de Kaikorai Lagoon waar we gestopt zijn om te gaan slapen. Eerst nog even gedoucht wat heel goed ging. Lekkerwarm water!!!
6 November
Vandaag zijn we rond half acht weggereden. Toen we wakker werden was het weer zo koud in de camper dat Laurens is gaan zoeken en nu hebben we toch ook een kachel gevonden die het doet. We gaan vandaag een tocht langs de Catlins doen. We rijden de Southern Scenic Route. De eerste stop punt is Nugget Point.
Daar zien we rotsen in de zee. Op de rotsen liggen zeehonden en zeeleeuwen. Je moet wel heel goed kijken want we staan erg hoog opeen berg. Op de parkeerplaats doen we even een gebakken eitje eten. De tweede stop is Jack's Blowhole. Het is ongeveer een klein half uurtje lopen tot we daar zijn. Is welvermoeiend. Het uitzicht is wel ontzettend mooi alleen jammer dat er geen brug overheenloopt.
De derde stop waren de Purakaunoi Falls. Door een jungle kwam je bij de watervallen. Die waren ongeveer 20 meter hoog. Mooi om te zien. Daarna op de weg ook nog gestopt voor twee andere watervallen die niet op de kaart staan. Toen wilden we naar de Cathedral Cavesmaar het bleek vloed te zijn dus daar konden we niet heen.
Toen verder gereden naar het laatste punt een baai waar dolfijnen te zien zouden zijn. Maar helaas hebben we die niet gezien. Wel hebben we daar pinguïns gezien en was de zee erg ruw waardoor die erg mooi op de rotsen kletterde. Bij die baai liep ook een klein weggetje waarbij No Exit stond. Dat zijn we opgereden om de zee beter te zien. Dat viel een beetje tegen dus toen wilden we weer naar beneden.
Laurens gaat dus de camper draaien maar toen hij achteruit reed kwam het achterwiel klem te zitten in een greppel. En daar stonden we. Eerst zelf geprobeerd maar dat werkte niet. Na veel pogingen besloten om te gaan lopen. Dat was best een heel eind. Toen we beneden aan de berg kwamen zagen we twee quads aan komen rijden. Laurens meteen zwaaien en ja hoor ze stopte.
Wij alles uitgelegd en we mochten achterop en we zijn terug naar de camper gereden. Ze hadden alleen geen touw dus konden ze ook niet veel. Toen is een van die twee naar zijn huis gereden en is zijn truck gaan halen. Daarmee waren we er zo uit. Gelukkig!!! Toen die twee op de quads reden zaten er ook 3 honden op. De ene was (heel toevallig) een Border Collie.
Toen die ene jongen terugkwam met zijn truck zaten daar nog meer kleine honden in. Ook een Border Collie puppy. Dat vonden wij wel leuk om te zien natuurlijk. Een Speedy. De jongens ontzettend bedankt. We hadden ze nog geld aangeboden maar dat wilde ze niet dus hebben we ze wat drinken gegeven wat ze gelukkig wel aanpakte. Daarna snel verder gereden want het was inmiddels al 18.30. Rond 19.15 gestopt op een parkeerplaats langs het water waar we deze nacht weer gaan doorbrengen.
7 November
We zijn rond acht uur weer vertrokken. Vandaag gaan we alleen maar rijden. We willen tot Te Anau komen. In Invercargill nog wat boodschappen gedaan. Een nieuwe koekenpan gekocht want die uit de camper was gesneuveld. Ook een verre kijker gekocht,want we willen twee keer een boottocht gaan maken en dan zien we ook dolfijnen en das wel fijn die ook van dichtbij te zien.
Toen we verder reden hoorde we ineens iets klapperen dus wij even gestopt. Een rubbertje los. Even terug gestopt. Toen we weer verder wilde rijden kwam er een auto langs met knipperlichten en een bord erop met Pilot Vehicle. Wij wisten niet wat dat betekende dus zijn we achter die wagen de weg op gereden. Toen zag Laurens ineens dat er achter ons nog meer van die wagens aankwamen en ook een vrachtwagen.
Dus toch maar even gestopt. Kwam er een vrachtwagen langs die een huis vervoerde. Echt heel maf om te zien. Een eind verder kwam dat rubber weer los dus maar even bij een pomp gestopt en tape gehaald. Daarna doorgereden tot Manapouri. Daar wilden we een overnightcruise gaan doen naar Doubtfull Sound. We kwamen daar om 5 voor 12 aan en om half 1 zou er een schip vertrekken.
Wij snel gevraagd en ja hoor we hadden geluk. We konden nog mee en kregen zelfs een 2-persoonskamer voor de prijs van een 4-persoonskamer. Wij snel onze spullen gepakt. Eerst gingen we met een kleine boot over een rivier en tussen de bergen door. Daarna een stukje met de bus over land en dan weer op een boot.
Een cruiseschip. Erg mooie boot om te zien. Toen gingen we op pad. Echt super mooi om te zien. Valt eigenlijk niet uit te leggen. We hebben eerst een rondje gevaren. Pinguïns en zeehonden gezien. Helaas heel deze excursie geen dolfijnen gezien. Daarna werd de boot ergens stil gelegd. Je kon kajakken of in een bootje mee die heel dicht langs de kant ging varen om de omgeving goed te zien.
Laurens is met die boot meegegaan en ik ben op het schip gebleven. Daarna gegeten maar dat duurde allemaal erg lang en was niet echt lekker. Dus daarna rond een uur of negen naar bed gegaan en gaan slapen. De volgende ochtend ontbijt gehad en weer gaan varen. Rond tien uur weer bij de bus en terug naar de andere boot. Rond twaalf uur waren we weer bij de camper. Een super gave en mooie belevenis.
Weer verder gereden naar te Anau ons eindpunt van vandaag. Daar geïnformeerd naar een excursie naar the Glowworm Caves. We waren er rond half 1 en om 2 uur zou er een vertrekken. Meteen geboekt dus. Even een rondje door het dorpje gemaakt. Even wat kaarten voor het thuisfront gekocht en wat gegeten.
Daarna op een boot naar een eiland. Daar gingen we in een klein groepje de grotten in. Je moest bukken om binnen te komen,want de ingang was erg laag. Eerst een stuk gelopen en daarna mochten we met een bootje mee. Je moest wel erg stil zijn. Het was pikdonker, maar boven je zag je lichtjes: de Glow-wormen. Erg mooi om te zien en zo in de stilte met alleen het geluid van het water, erg gaaf.
Toen weer teruggelopen en een kop thee gedronken om op te warmen want het was in de grotten ongeveer 4 graden. Koud dus!! Daarna weer met de boot terug en nu zitten we weer in onze camper op een parkeerplaats waar we deze nacht doorbrengen.
9 November
Gisteravond rond 10 uur werden we ineens wakker omdat er kei hard op de camper werd gebonkt. We weten niet of het politie is geweest of gewoon jongeren maar we zijn heel stil blijven liggen en toen gingen ze weer weg. Toen we wakker werden s ochtends was het ijzig koud. Is ook niet echt gek want de hele voorruit was bevroren en het was buiten rond het vriespunt. Gelukkig hebben we van Kristel gehoord dat het op het Noordereiland een stuk warmer is.
We zijn naar Queenstown gereden waar we wat langer willen blijven om wat dingen te gaan doen en dan kunnen we ook de camper onder stroom zetten op een camping. Onderweg hebben we erg veel sneeuw gehad. 's Middags hebben we voor Laurens stuntvliegen geboekt voor morgen. Om 11.30 moet hij bij de receptie van de camping zijnen doen ze een weather check. En als het dan goed weer is kan hij gaan vliegen.
Ook willen we met een jet boat mee, dat gaan we morgen ook regelen. Vanavond zijn we het stadje in gegaan op zoek naar een kroeg. Dat viel best tegen, het was erg rustig en je mag in Nieuw-Zeeland in geen een kroeg roken dus zijn we al snel weer teruggegaan naar de camper. Daar hebben we nog ene spelletje Yahtzee gedaan en toen zijn we gaan slapen.
10 November
Vanochtend een beetje uitgeslapen en rustig aan gedaan. Om 11.30 is Laurens naar de receptie gegaan voor de weather check. Het weer is goed dus op weg naar het vliegveld. Het is een klein Red-Bull vliegtuig. Ik kan er jammer genoeg maar weinig van zien omdat ze al snel achter de bergen zitten. Maar als Laurens terugkomt merk ik wel dat hij het super gaaf vond. Hij was echt super enthousiast.
Was steil naar beneden en steil omhoog, bochten, over de kop en heel hard. Veel G-krachten. Daarna zijn we de jet boat wezen boeken en nog even wat gedronken in de stad waarna we met een bus naar de jet boat werden gebracht. Laurens is alleen gegaan en ik heb foto's gemaakt. Toen we terugkwamen ben ik alvast wat souvenirs gaan kopen. Daarna terug naar de camper en nog een spelletje gedaan.
11 November
Vandaag gaan we proberen naar Greymouth te rijden. We hebben een goede dag uitgekozen om te rijden want het stormt zo'n beetje de hele dag. Toch hebben we hele mooie landschappen gezien. De wolken kwamen bijna tot op de weg. Echt gaaf om te zien. Begin van de avond kwamen we in Greymouth aan. We hebben ongeveer 600 kilometer afgelegd vandaag.
12 November
Vanochtend zijn we eerst water gaan tanken en de vuilwatertank legen. Daarna zijn we naar een infopunt gegaan. We wilden hier een paar dingen doen zoals een helikoptervlucht maar alles bleek zo afgrijselijk duur te zijn dat we maar hebben besloten om verder te rijden. We zijn gaan rijden naar Punakaiki, waar we zijn gaan kijken naar de Pancake Rocks en Blowholes. Erg mooi om te zien vooral ook omdat de zee best wild was dus zag je de blowholes erg goed.
Daarna zijn we verder richting het noorden gereden waar we bij Tauranga Bay naareen zeehonden kolonie zijn gaan kijken. Daarna zijn we richting het oosten gaan rijden. We gaan heel het zuidereiland dwars over om naar Kaikoura te gaan waar we hebben gelezen dat er walvistochten zijn. Halverwege de weg zijn we op een plekje langs de weg gestopt om te slapen.
13 November
Vanochtend hebben we een keer behoorlijk uitgeslapen. Rond half 10 werden we wakker. Rond half 11 zijn we weer weggereden. We hebben in een stuk doorgereden naar Kaikoura. Daar zijn we naar een infocentrum geweest en hebben we een walvistocht geboekt. Morgen om 6.15 vertrekken we. Wel erg vroeg maar dat schijnt de beste te zijn. Daarna even het stadje ingegaan.
Bij een drogist hebben we pillen tegen zeeziekte gehaald voor mij want bij het infocentrum hadden ze al gezegd dat dat wel aan te raden was. Daarna even wat gedronken en toen zijn we naar een zeehonden kolonie gereden vlakbij. Dat was erg mooi om te zien want je kon erg dichtbij komen. Laurens is bijna op een zeehond gaan staan want die lag in een greppel.
Ook was er mooi koraal te zien in ondiep water tussen de rotsen. En er lagen zeesterren en er zwommen mooie vissen. Daarna hebben we geparkeerd bij de plaats waar we morgen moeten verzamelen. Daar hebben we ook geslapen.
14 November
Vanochtend ging de wekker al erg vroeg. Om 6.15 verzamelen bij het gebouw van de walvis-tochten. Rond 6.45 mochten we in een bus stappen waarna we naar de haven werden gebracht waar het schip lag waarmee we de zee opgingen. De boot ging behoorlijk hard tegen de golven op maar gelukkig werkte mijn pilletjes erg goed.
Na een hele tijd varen en een paar keer te zijn gestopt om te luisteren hadden we toch eindelijk een walvis. Echt super gaaf en mooi om van zo dichtbij te zien. We hebben hem twee keer kunnen zien.
De eerste keer dat hij weer onder ging zagen we maar een klein stuk van zijn staart maar de tweede keer ging zijn staart wel een eind de lucht in. Fotomoment! Supergaaf!
Op de terugweg ging de boot hard tekeer. Er waren echt super veel mensen ziek. Echt sneu maar ben wel blij dat mijn pilletjes zo goed werkten. Rond kwart over 10 zijn we weer weg-gereden. We rijden vandaag naar het Abel Tasman National Park, waar we morgen willen kajakken. Ik denk dat het door de pillen kwam maar ik heb ongeveer de hele reis liggen dutten. Dan weer even slapen, dan weer even wakker.
Ik heb er dus niet veel van mee gekregen maar volgens Laurens was het echt klote weer. Erg harde wind, regen en mist. Niet echt fijn om te rijden dus. Toch kwamen we rond drie uur in het Abel Tasman N.P. aan waar we twee nachten op de camping hebben geboekt. Daarna nog even gegeten, een spelletje gedaan en op tijd gaan slapen.
15 November
Vanochtend ging weer vroeg de wekker want om 8.30 moesten we bij het kajakken zijn. We kregen een 2-persoons kajak en een leuke instructrice legde ons alles uit. Daarna rond 10.15konden we eindelijk het water op. We hadden een freedom kajak gekozen dus konden we op eigen houtje het water op.
We hadden alleen wel een punt waar we niet voorbij mochten omdat we anders te ver zouden gaan voor 1 dag. We zijn eerst vol in de wind om twee eilandjes heen gegaan. Het was echt zwaar. En Laurens allemaal maar zeuren dat ik door moest peddelen maar voor mijn gevoel deed ik dat ook. De golven werden op een stuk wel heel hoog dus was het wel eng om niet om te slaan. Maar dat is gelukkig niet gebeurd. We hebben erg mooie stranden gezien. Echt van die bounty stranden. Super!
Erg moe kwamen we rond 3 uur weer aan wal waarna we de rest van de middag lekker in de zon bij onze camper hebben gezeten. We hebben ook even onze was gedaan op die camping. Er waren ook echt superveel Nederlanders op die camping. En het begint hier nu lekker weer te worden. Eindelijk. We zijn al goed verbrand en dat word alleen maar meer zeggen ze als we naar het Noordereiland gaan.
16 November
Vanochtend rond half 10 weer weggereden op de camping. We zijn in een stuk door gereden naar Picton waar we rond half 1 aankwamen. De boot lag er al klaar en die was echt immens groot. Wij geïnformeerd en we konden meteen mee met die van 13.15 dus we hadden weer eens een keer geluk. Wij aangesloten in de rij en we gingen ook eigenlijk vrij snel al rijdende boot op. De boot was vanbinnen ook erg mooi. Hij was 10 dekken hoog echt super groot.
Alleen de reis was erg saai. We hebben wat gegeten aan boord maar verder was het niet echt geweldig. We waren blij dat we weer aan land waren rond 16.15. Zijn we eerst even boodschappen gaan doen en daarna in een stadje even buiten Wellington gaan staan om te gaan slapen.
17 November
Nou de term Windy Wellington klopt perfect! Het was me toch slecht weer vannacht. Het stormde als een gek. De hele camper stond gewoon te schudden. Door alle kieren tochtte het als een gek en de deur boven ons hoofd begon te lekken van de regen. We hebben dus behoorlijk slecht geslapen deze nacht en waren weer rond acht uur wakker.
Toen zijn weer maar uit gegaan en rond negen uur weer gaan rijden. We zijn naar Palmerston North gereden en hebben daar in het stadje een beetje rond gereden. Daarna zijn we verder gaan rijden richting het westen. We wilden in het Egmont N.P. bij een waterval gaan kijken dus we zijn daar heen gereden maar het regende erg hard. Toen wilden we daar dus overnachten en kijken of het weer morgen beter was maar toen zijn we er dus achter gekomen dat de achterdeur erg hard lekte.
We hadden dat al een keer eerder gezien maar toen was het alleen maar nat maar nu drupte het heel erg van de deur af aan de binnenkant. Laurens eerst nog gekeken of hij dat zelf kon maken maar dat werkte niet dus toen toch maar besloten om Apollo te bellen. Die zeiden dat we naar de dichtstbijzijnde garage van Ford ( daar is de camper van) konden rijden en het konden laten maken op hun kosten.
We zijn toen naar het dichtstbijzijnde plaatsje gereden en naar de garage. Daar hebben ze gekeken wat de oorzaak kon zijn. Ze hebben de deur een beetje versteld wat het wel minder erg maakte,maar de rubbers zijn versleten dus daar moeten nieuwe op. Die hadden ze daar alleen niet op voorraad. Toen heeft een van die monteurs samen met Laurens naar Apollo gebeld. Volgens die monteur moesten we naar Taupo rijden alleen zouden ze ze daar ook moeten Bestellen dus dat werd altijd maandag.
Wij daar weer weg. Zijn we eerst naar een telefooncel gereden want Laurens wilde zelf ook Apollo bellen om het zeker te weten dat het klopte wat die monteur zei. Bij Apollo zeiden ze dat ze die rubbers in Taupo wel op voorraad hadden. Ze zei ook dat we daar morgen (zaterdag) tot 12 uur heen kunnen en anders pas maandag. Dus hebben we besloten meteen weg te rijden en vanavond een heel eind te rijden.
Het was een erge slingerweg. Heuvel op, heuvel af. En een stuk door een oerwoud en over gravel weg. Maar we hebben toch een behoorlijk eind gereden. Rond21.30 zijn we gestopt in een plaatsje een eindje voor Lake Taupo. Daar hebben we de camper in een woonwijk gezet en zijn gaan slapen.
18 November
Vanochtend weer op tijd aan het rijden omdat we voor 12 uur in Taupo moeten zijn. Rond10.30 waren we in Taupo. Wat we al een beetje verwacht hadden hier wisten ze dus van niks. Nu hebben we dus afgesproken dat ze hier die rubbers gaan bestellen en deze opsturen naar Napier waar ze dan dinsdag zullen zijn. Dus dan kunnen we vandaag hier blijven en morgen rijden naar Napier en dan maandag daar de dingen doen die we daar willen doen en dan dinsdag die rubbers ophalen.
Ze wilden hier wel even testen of het echt was wat ze dachten. Dus hun met de brandslang erop maar bij hun lekte hij niet. Die man heeft voor ons naar Apollo gebeld en daar ook het bestelnummer van de rubbers doorgegeven en Apollo zou ook naar Napier bellen. Wij zorgen dat we maandagochtend in Napier zijn en dan kunnen die kijken en de rubbers bestellen.
Daarna zijn we een beetje door het stadje gelopen. Even wat gegeten en daarna de camper op een parkeerplaats gezet waar we vannacht gaan slapen. De rest van de dag hebben we een beetje rustig aan gedaan.
19 November
Vanochtend zijn we rond tien uur gaan rijden naar Napier. We steken nu met deze weg dwars het Noordereiland over. Toen we in Napier aankwamen zijn we richting het centrum gereden. We zagen toen ook meteen de Ford garage dus dat weten we alvast voor morgen. We zijn het stadje ingelopen en hebben het meeste van de souvenirs voor thuis gekocht. Daarna hebben we op een terrasje wat zitten drinken.
Het weer is gelukkig eindelijk goed geworden. Heerlijk eindelijk het zonnetje. Nou maar hopen dat het zo blijft de rest van de vakantie. Daarna zijn we een plekje voor de camper gaan zoeken. We zetten hem dit keer aan de hoofdweg langs het water. Is een super mooi uitzicht. Daarna doen we nog wat spelletjes en gaan op tijd slapen.
20 November
Vanochtend ging de wekker om half 8 en zijn we naar de Ford garage gereden. Die hebben even gekeken en hebben toen het rubber wat we nodig hebben voor ons besteld. Morgen is het binnen. Daarna zijn we naar Marineland gegaan. Dat is een soort van Dolfinarium. Was erg leuk om te zien alleen jammer dat bij de show de dolfijn geen zin had om iets te doen. Na de show konden we nog meekijken bij het voeren.
Daarna zijn we naar een groot aquarium gegaan maar dat viel een beetje tegen. Jammer. Toen zijn we met de camper een plaatsje gaan zoeken voor de nacht. De rest van de middag hebben we eerst een tijd in de zon gezeten bij de camper, maar we raakten zo verbrand. De zon is hier zo ontzettend fel dat we binnen zijn gaan zitten en hebben gerelaxed de rest van de dag.
21 November
Vanochtend hadden we geen wekker gezet maar toch waren we op tijd wakker. Dus stonden we rond 10 uur bij de Ford garage. Het rubber was binnen. Het vervangen was zo gebeurd dus konden we weer verder gaan rijden. We gaan via de oostkust richting het noorden. We waren rond 4 uur in Whakatane. Daar hebben we voor morgen een boottocht naar White Island geboekt. Daarna hebben we nog even door het stadje heen gelopen en zijn we met de camper op een parkeerplaats gaan staan.
22 November
Rond 9 uur moesten we verzamelen vanochtend. Wij stonden geparkeerd voor het verzamelpunt dus dat was makkelijk. We kregen onze boardingpas en konden naar de boot lopen. Rond 9.15 vertrok de boot. Het was ongeveer 1,5 uur varen. Toen kwamen we rond 11 uur aan op White Island. Dat is een levende vulkaan in zee. We kregen een rondleiding over het eiland.
Was erg mooi maar ook wel raar om mee te maken. Je loopt gewoon over een vulkaan heen die uit kan barsten. Erg apart. We moesten helmen op en kregen ook gasmaskers. Die waren niet verplicht om op te hebben maar ik heb hem toch een behoorlijke tijd op gehad omdat de lucht daar zo raar is. Je moet ook steeds hoesten.
We zijn bij borrelende modderpoelen geweest en ook bij een kratermeer. Het kratermeer verandert ongeveer iedere dag van kleur. Nu was het groen. Er stonden ook overblijfselen van een fabriek. Vroeger werd hier gewoon gewerkt. Echt maf. Het eiland ligt zo afgelegen en ver van het land af. Bij de fabriek stonden ook nog een paar plantjes wan thet meeste kan daar niet groeien.
Na de rondleiding van meer als 2 uur konden we weer terug op de boot. Daar kregen we onze lunch waarna we weer terug gingen varen. De zee was behoorlijk wild dus we gingen nogal te keer. Rond 4 uur waren we weer terug en zijn we naar de camper gegaan. Daar besloten we om vandaag naar Tauranga te rijden. Daar zit Kristel al vanaf april als au-pair bij een gezin.
We gaan bij haar dit weekend doorbrengen. Rond 6 uur kwamen we in Tauranga aan maar dat bleek zo'n grote stad te zijn dat we eerst maar bij een pomp zijn gestopt om de weg te vragen. Gelukkig bleek het heel makkelijk te zijn, dus hadden we het zo gevonden. Echt superfijn om Kristel weer te zien na zo'n lange tijd. Konden we weer even bijkletsen enzo.
Ze heeft een erg leuke familie daar. Heel vriendelijk. We werden meteen gevraagd om mee te eten. We mochten de camper voor de deur zetten. Echt fijn scheelt ons weer een heel weekend slaapplaats zoeken. 's Avonds zijn we met Kristel naar wat vrienden gegaan. Rond twaalf uur waren we pas weer terug. Erg laat voor ons want dat zijn we niet meer gewend.
23 November - 26 November
Het hele weekend bij Kristel doorgebracht. Lekker gerelaxed en bijna alle mensen ontmoet die Kristel heeft leren kennen daar. Het is daar ook heel normaal om een spa-pool in de tuin te hebben. Die zijn ongeveer rond de 38 graden. Erg lekker dus om daareven in te zitten.
Het gezin waar Kristel zit zijn 4 personen. De vader, Vaughan, de moeder, Denise (die heeft Nederlandse ouders dus kan ook Nederlands verstaan),en twee kindjes: Aaron (de oudste) en Ryan. Ontzettend aardige mensen en ook heel open en gezellig.
We zijn met Kristel en Joel (dat is haar vriend daar) ook nog de Mountwezen beklimmen. Daarna in een zwembad geweest waar het water 37 graden is. Zondag zijn we nog wezen midgetgolven. Het was een erg gezellig weekend. Ik was helaas een beetje ziek. Had weer last van hooikoorts. We hebben wel pillen gehaald en dat hielp wel een klein beetje.
27 November
Na vanochtend eerst afscheid te hebben genomen van Kristel en de familie zijn we rond negen uur weer op pad gegaan. We rijden richting Rotorua. Daar waren we rond 10uur. Toen zijn we eerst naar Hell's Gate gegaan. We hebben eerst een wandeling door het park gemaakt. We liepen tussen kokende en blubbende modderpoelen door. Raar om te bedenken dat de mensen hier vroeger gewoon leefden.
Na de wandeling hebben we een modderbad gedaan. We mochten maar 20 minuten maar jammer genoeg was de modder niet zo dik. Het was meer water. Dat viel wel een beetje tegen. Na het modderbad moesten we onszelf afspoelen onder een koude douche. Dat was wel erg koud na zo'n warm bad. Na de koude douche mochten we in de spa pool. Dat was wel beter want die was 39 graden.
Daarna zijn we naar Skyline Skyrides geweest. Daar ging je eerst met een gondel naar boven de berg op. Daarna mocht je van een luge baan af. Wij hadden een ticket voor 5 keer. We zijn begonnen met de makkelijkste. Daarna 2 keer de middelste omdat die een splitsing had halverwege dus die wilden we allebei doen. En daarna nog 2 keer de hardste. Die was wel heel gaaf, op twee stukken was die zo steil dat als je hard ging je vloog.
Tussendoor gingen we steeds met een stoeltjeslift naar boven. Aan het eind gingen we weer met de gondel naar beneden. Toen zijn we met de camper naar het Zorb gereden. Dat is een grote plasticbal waar je in kan. En dan ga je van een helling naar beneden. Je kunt met of zonder water in de bal. En je kunt in een harnas of los. En dan kun je nog recht naar beneden of zig-zag.
Je kon alleen vandaag niet in het harnas omdat het te hard waaide dus gaan we morgen terug. Dus zijn we een slaapplaats gaan zoeken in de buurt. Daar begonnen s avonds kinderen tegen de camper te kloppen en ineens gingen ze met stenen gooien dus toen is Laurens hard naar buiten gelopen en een zo'n kind beet gepakt en mee naar zijn moeder gebracht waarvan hij flink op z'n mieter kreeg. Gelukkig.
28 November
Vanochtend werden we rond half 10 wakker. Op ons gemak zijn we richting Zorb gegaan. Rond half 11 waren we daar. Laurens gaat alleen Zorben. Gelukkig kan het harnas nu wel. Dat doet hij als eerste. Dan word je vastgemaakt in de bal en ga je dus mee over de kop de heuvel af. Laurens vond dat niet zo leuk.
Daarna is hij 2 keer met water in de balgeweest en los. De eerste keer via het zig-zag parcours en de tweede keer recht naar beneden. Dat vond hij wel gaaf, omdat je dan mee kan lopen en rennen en zo. Daarna zijn we naar Waitomo Caves gereden. Daar zijn we voor morgen een tocht door grotten gaan boeken.
Daarna hebben we geparkeerd op een parkeerplaats waar we ook gaan slapen. Daar hebben we nog een wandeling gemaakt. Daarna gegeten in de camper en wat gelezen. Rond half 10 zijn we nog een stukje de bossen ingegaan. We zagen er een groot beest (possum) en ook hebben we nog behoorlijk wat glow wormen gezien.
